Gebroken kont!

Je kent het spreekwoord wel: wie zijn billen breekt, kan niet meer snowboarden. Ik had niet verwacht dat me dat zou overkomen en al helemaal niet op zo'n heerlijke poederdag als gisteren. Maar helaas, mijn zitbeentje is gisteren gebroken en het duurt 6 weken voor dit heelt... Niet meer snowboarden of skien dus dit seizoen!

Hoe kwam het? Het ging in een flits, maar ik denk als volgt: Ik had een paar rotsen niet gezien die verstopt waren achter een heuveltje. Ik was net aan het remmen, omdat ik niet kon zien wat er achter was, maar dat had ik beter niet kunnen doen, want nu kwam ik met mijn board overdwars op die rotsen terecht. Nog een beetje naar beneden doorgerold, maar gelukkig stopte Joppe snel en kon hij mn board uitdoen. Toen iets naar beneden gegleden waar Wouter was. Even uitpuffen en toen proberen op te staan, maar ik kon niet op mijn rechterbeen staan en werd duizelig en misselijk, dus toch maar de ski patrol gewaarschuwd. Er kwam ook net een snowboarder van ski patrol langs, dus die heeft me meteen geholpen.

Uiteindelijk waren er 4 mensen van ski patrol. Ik werd op zo'n harde slee gelegd, benen, armen en hoofd werden strak vastgebonden en met wat extra zuurstof op mn mond werden de laatste flappen over mn hoofd gelegd (vet claustrofobisch gevoel: je kan niks bewegen, niks zien en weet niet wat er gaat gebeuren. De arts vertelde me om rustig adem te halen en aan fijne dingen te denken, dat ging beter). Twee ski patrollers gingen voor de slee naar beneden, 1 man stond erachter en had een touw aan de slee vast voor de zekerheid, omdat ik op een vrij steile berg lag. Dat touw was ook even nodig, want de patroller voor de slee viel om op het steile stuk. Op de piste ging het makkelijker en mocht ik een stuk achter een sneeuwscooter aan op een pad. Het laatste stuk 'gewoon' achter 1 skiër naar beneden en dat was behoorlijk schokken. Ook niet zo comfortabel als je heupen op zo'n board zijn vastgebonden en pijnlijk zijn.

Beneden mocht ik met de ambulance naar de kliniek waar ik werd onderzocht en foto's zijn gemaakt. En toen kreeg ik het slechte nieuws: bot gebroken (zitbeen, deel van de bekken). Wel een paar meevallers:
- een hele nette breuk (of alleen barst, dat begreep ik niet helemaal), dus het heelt vanzelf. Geen gips oid nodig.
- alleen rechts gebroken, dus schuin zitten moet lukken en kan op linkerbeen wel kracht zetten.
- niet meer zo erg dat mn snowboard kapot was, want ik mag toch niet meer snowboarden dit seizoen.

Het is allemaal nog pijnlijk, vannacht wel beetje geslapen, maar bewegen in bed is lastig. Vanochtend was het wakker worden zonder pijnstillers wat minder fijn, na 2 stuks kon ik weer naar de bank lopen (met 2 krukken en beetje hulp van Wouter). Ik ben erg benieuwd hoe ik me over een paar dagen voel. De arts zei dat ik in principe alles mag doen wat geen pijn doet. Maar kracht zetten op rechterbeen doet veel pijn, dus snowboarden, skiën, surfen, fietsen kan ca. 6 weken niet en lopen nu alleen met krukken. Wellicht komen we eerder naar huis, maar daar gaan Wouter en ik morgen even naar kijken. Ons ticket is nu namelijk terug op 15 april (de 16e aankomst in Nederland) en dat is over 5 weken.

Oh ja, als je flauwe grappen weet over gebroken bibs, dan hoor ik ze graag! En Joppe (vriend die we hier hebben leren kennen) had nog veel foto's gemaakt van de rit in de banaan. Als ik ze heb, zal ik ze delen!