Terug uit de jungle....

...en dat was natuurlijk erg leuk, maar we keken na 5 dagen weg geweest te zijn uit de bewoonde wereld ook wel weer uit naar het lezen van onze emails. Helaas is het soms helemaal niet leuk om mail te krijgen. Vorige week kregen we bericht van Mijntje dat Ed in mei aan darmkanker geopereerd moet worden. Als de operatie goed gaat, gaat het daarna met Ed ook weer goed, dus de vooruitzichten zijn gelukkig goed en dat zijn we ook weer in Nederland om wouters moeder te steunen. En net kreeg ik het bericht dat mijn nichtje Marieke vanochtend is overleden.Veel sterkte Ine, Toon, Joris en de rest van de famlie.
Vervelend dat wij nu niet bij onze families kunnen zijn om ze te steunen, ik hoop dat de steun op afstand ook werkt.

Wouter mag verder een berichtje schrijven, want daar heb ik nu niet zo veel zin in.

Liefs Nicky

Hoewel er hier in Ecuador ook met jullie mee gehuild en getreurd wordt doen we toch ook hele leuke dingen en die willen we jullie niet onthouden. We zitten nog maar iets meer dan een week bovenop de evenaar, maar er is al weer van alles gebeurd. Na onze enerverende busreis naar Quito hebben we hier een dagje lekker uitgerust, rond gekeken en snel plannen gemaakt voor de afgelopen week. Dinsdag ochtend vroeg zijn we uit Quito vertrokken richting Tena om daar woensdag een dag te gaan raften. Onderweg kwamen we langs de hotsprings in Papallacto en die konden we niet links laten liggen. Dus de hele middag heerlijk in warme baden gedobberd tussen de bergtoppen van de hoogvlaktes van Ecuador. Vervolgens kwamen we ´s avonds aan in het tropische Tena, waar de caribische muziek en flessen bier onze avond vulden. Ik moet zeggen dat dat wel erg lekker was na alle stoffige woestijnen, koude bergen en drukke steden. Eigenlijk is raften het enige wat je in dit dorp kan doen dus dat kwam goed uit. De volgende dag werden we vroeg opgehaald door een stel locals, inclusief familie, die ons al bier drinkend naar de rivier brachten terwijl wij steeds ongeruster werden over de afloop van deze dag. Gelukkig was het raften te gek en was de rare sfeer van de ochtend al snel verdwenen.

De volgende dag werd geheel in beslag genomen door de busrit naar Lago Agrio in het noord oosten van het land. Daar zou ons jungle avontuur de volgende dag beginnen. Onze groep bestond uit 5 amerikanen (waarvan 2 werkloos door de crisis), 1 nederlandse en 2 franse meisjes. In de middag arriveerden we in onze lodge midden in het regenwoud en alleen bereikbaar per boot. Dat zou het voornaamste vervoermiddel zijn de komende dagen. Het was direct spannend, doordat er in het donker constant insecten tegen je aanvlogen die niet alleen licht gaven maar ook minimaal 3 keer groter waren dan we in Nederland gewend zijn en van een botsing met een mot zo groot als je hand schrik je toch wel even.

Tijdens de dagen in de jungle hebben we met een kano door de amazone gepeddeld op zoek naar anaconda´s, op pirana´s gevist (die Nicky ook ving en vervolgens bijna op mijn hoofd deponeerde....), over geneeskrachtige planten geleerd, luiaards, toekans, apen, tarantula´s, papegaaien, roze en grijze dolfijnen, veel vlinders en andere insecten, schildpadden en slangen gezien en ons geprobeerd te beschermen tegen de zwermen muskieten. Maar na 5 dagen in deze vochtige, broeierige omgeving te hebben geleefd was het wel weer tijd om verder te gaan ondanks dat we iedereen deze tour kunnne aanraden.

Morgen gaan we richting het noorden, naar Otavalo om daar de plaatselijke markt te bezoeken en vervolgens naar Colombia, maar die verhalen komen de volgende keer.

Heel veel sterkte allemaal met de moeilijke tijden. Wij denken aan jullie, maar gaan tegelijk ook door met genieten van deze prachtige landen.

Groeten en liefs Wouter