nog iets langer chillen in Lima

Na veel vertraging zijn Bas en Hannie weer in t koude Nederland (ook al zegt mn tante dat het lente wordt, nog steeds brrr).
Wouter en ik hebben een nieuw deel van Lima leren kennen: we moeten nog in ieder geval tot maandag wachten tot zijn pinpas is aangekomen (en als het tegenzit nog een paar dagen langer), dus zijn we naar het ziekenhuis geweest. Wouter had al 4 weken last van zijn buik, dus toch maar even laten onderzoeken of het geen bacterie of virus is. Dat is weer een ervaring op zicht, je kan hier namelijk geen afspraak maken en ze kennen ook geen huisarts, dus stonden we donderdag om half 8 in de rij voor het ziekenhuis. Als je een dokter wilt zien, moet je ´s ochtends in de rij gaan staan om een afspraak te maken. eerst 45 minuten in de rij te wachten tot het open is een een nummertje te trekken. dan 15 minuten wachten om een afspraak te maken en 5 minuten bij de kassa voor je mag betalen. Dan mag je het ziekenhuis is en wacht je voor de deur van de dokter. Na een half uur mocht wouter worden gewogen, lengte opgemeten (ze noemden m groot!) en bloeddruk opgenomen. Nog een kwartiertje wachten en toen waren we bij de dokter. Yes! Die verwees ons door naar het laboratorium om onderzoek te laten doen... nummertje trekken, betalen, weer een nieuw nummertje trekken, wachten, bloed laten prikken en in een potje poepen. Om 11 uur waren we er klaar en wisten we al dat we de dag erna weer lang zouden moeten wachten. (bleek ook nog dat je eerst zelf je resultaten bij de kliniek op moet halen en zo waren we weer 3 uur bezig op vrijdag).
We slapen in een Bed en Breakfast waar een Nederlandse man werkt die ons allemaal mooie verhalen over Peru vertelt. Zo blijkt ook dat in sommige laboratoria (niet de onze) íedereen dezelfde (negatieve) uitslag krijgt. Daar worden de onderzoeken niet uitgevoerd, want in 80% van de gevallen is de uitslag negatief, dus is het makkelijker en goedkoper om iedereen dan die uitslag te geven. Wouter kreeg inderdaad negatieve uitslagen dus we hoeven ons geen zorgen te maken, hij moet alleen niet zo veel ijs meer eten.

Leuk trouwens dat mn tantes zo graag de eerste willen zijn die reageert! Ben benieuwd wie er op dit stuk als eerste reageert (en wie als laatste natuurlijk, die eer is ook belangrijk).

Wouter gaat morgen waarschijnlijk met Hein (de man van de Bed en Breakfast) mee naar de gevangenis. Hein bezoekt elke 2 weken de gevangenen om hen te kunnen helpen met juridische of humanitaire zaken. Bijna iedereen zit er vast voor drugs smokkel.

En er nu staan er weer wat nieuwe foto´s bij (eindelijk).